Manlilikha: Kulit Games
Siguro kailangan kong bawiin, o rebisahin, ang sinabi ko noong huli kong post tungkol sa larong "Tanim-Bala". Ang sinabi, and i-quote myself,
Ngunit interesante para sa akin ang laro dahil, bukod sa pagiging isang bagay na pampalipas oras, sumasabay ito sa damdamin ng nakararami at nagiging lunsaran ng kritisismo at komentaryo tungkol sa politikal na isyung ito. Maaaring topical o madaling malaos ang paksa ng laro ngunit nakikita ko itong isang hakbang tungo sa ebolusyon ng videogame. Kaya't pag-uusapan ko ngayon ang karanasan ng paglalaro ng "Tanim Bala" at kung paano ang bawat disenyo nito ay nagtutungo o nanggagaling sa isang higit na malalim na karanasang panlipunan.
Umaasa ako na sa darating na panahon, magiging lunsaran ang video games tungo sa mas malalim na pagtalakay sa mga isyung panlipunan, mga politikal na usapin, at matimpiing pagmumuni sa kalagayang Filipino. Ngunit, sa kabilang, siguro maaari na ring asahan na lumabas, hindi ang masining o mapagmuni, kundi mga video game na masasabing nakakabahala dahil anyo sila ng propaganda.
Isang larong propaganda ang "Go Duterte". Kinukuha mo ang posisyon ni Rodrigo Duterte. May apat nabuton ang maaari mong pindutin, lima kung na-unlock mo na ang bomba. Ang dalawa ay para gumalaw ka pakanan o pakaliwa. Ang pangatlo ay pipindutin mo kung gusto mong magpalit ng baril. Ang pang-apat ay para mambaril. Nakatayo ka sa isang patag na lupa at magdadatingan ang mga kriminal mula sa kanan at kaliwa. Maglalakad ang mga kriminal papunta sa iyo/kay Duterte at kailangan mo silang mapatay bago sila makalapit at bawasan ang iyong health bar.
Propaganda ang laro kinukuha ng manlalaro ang katauhan ni Duterte. Inilalahad si Duterte bilang isang tila superhero na kumakalaban sa mga kriminal. Maaari kang mamamatay pero sinasabi ng laro mismo na okey lang iyon, maaari mong ulitin ang paglalaro. Tila sinasabing, hindi mamamatay si Duterte o hindi siya titigil upang puksain ang mga kriminal. Ibang-iba ito sa posisyon na kinukuha ng manlalaro sa Tanim-Bala kung saan wala siyang kapangyarihan laban sa mapaniil na korupsiyon sa kaniyang paligid. Dito, maaaring matalo ang kriminal basta may baril ka.
Ito pa ang isa ding nakakabahala sa laro, ang kaduda-duang etika nito. Una, bakit mo kailangan ng baril? Bakit karahasan ang natatanging sagot laban sa kriminalidad? Pangalawa, hindi ipinapaliwanag ang dahilan ng kriminalidad. Bakit may kriminal? Bakit sila basta-basta na lamang sumusulpot sa paligid? Tila mga insekto ang mga kriminal at kailangan silang puksain gamit ng dahas.
Ang optimistikong sinabi ko noong una ay medyo nabawasan dahil sa larong ito. Ngunit umaasa pa rin ako na maaaring magdulot ang pagbubukas ng teknolohiya para sa isang third world na bansa tulad ng Pilipinas na pag-usbong ng sining ng video games dito. Pero sana hindi sa direksiyon na pinupuntahan ng mga larong tulad ng "Go Duterte".
No comments:
Post a Comment